Szlak NADMORSKI BAŁTYCKI
Szlak pełnomorskiego gdańskiego wybrzeża stanowiący kontynuację szlaku wiodącego od zachodu. Prowadzi w zasadzie niemal wyłącznie w strefie przybrzegowej
Bałtyku pozwalając poznać odcinek brzegu polskiego morza znajdujący się między ujściami rzek Łeby i Piaśnicy. Jest to obszar jeszcze stosunkowo mało zurbanizowany,
posiadający odludne plaże i niemal naturalne lasy. Szczególnie ciekawy jest bór bażynowy nad jeziorem Sarbsko, ale i na dalszej trasie występują interesujące
przyrodniczo miejsca. Zostały one objęte ochroną jako rezerwaty przyrody. Są to: Mierzeja Sarbska, Babnica i Białogóra.
Bardzo charakterystycznym miejscem na początkowej trasie szlaku jest Osetnik, a właściwie położona w pobliżu niego latarnia morska Stilo,
wznosząca się na najwyższej okolicznej wydmie. Ale zanim szlak tam dotrze, najpierw jest Łeba, urocze miasteczko nie bez powodu chcące uchodzić
za turystyczną stolicę polskiego wybrzeża Bałtyku. W dalszej części szlak odwiedza trzy nadmorskie letniska Lubiatowo, Białogórę i Dębki, do których
coraz liczniej przybywają turyści. Zupełnie innych atrakcji dostarcza końcowy Żarnowiec. Tu można cofnąć się o wieki zwiedzając krużganki średniowiecznego
zespołu poklasztornego.
Szlak stosunkowo uciążliwy do przebycia z uwagi na dość słabą dostępność komunikacyjną. W związku z tym polecany jest na okres letni, gdy można zabiwakować
na licznych kempingach czynnych w sezonie urlopowym. Ponieważ przebiega w całości w strefie nadgranicznej niezbędne jest posiadanie dowodu tożsamości. Doskonały dla
osób lubiących samotnicze wędrówki w morskiej scenerii.
W całości wchodzi w skład międzynarodowego szlaku nadmorskiego E9.
W Żarnowcu spotyka się ze szlakiem zielonym Puszczy Darżlubskiej. W Łebie - możliwość dalszej wędrówki:
w kierunku zachodnim - nad morzem następnym odcinkiem szlaku czerwonego (Nadmorski - odcinek słupski) lub nieco bardziej na południe - żółtym szlakiem Słowińców.
Można też pójść całkiem na południe w kierunku Miastka zielonym szlakiem Krajobrazów Młodoglacjalnych. Szlak w zasadzie niemal w całości nadaje się dla turystyki rowerowej.
Wyjątkiem może być dojście do latarni Stilo.
Przebieg i kilometraż
ŁEBA, rondko nieopodal stacji kolejowej
| 0,0 | 55,9 |
NOWĘCIN, droga do Łeby | 3,0 | 52,9 |
PRZYBRZEŻE | 9,3 | 46,6 |
SARBSK | 10,6 | 45,3 |
las ulińsko-strzeszewski oddz. 75/76/97 | 12,8 | 43,1 |
szosa Lębork - Ulinia | 14,2 | 41,7 |
ULINIA, skrzyżowanie | 16,0 | 39,9 |
Chełst, mostek | 18,3 | 37,6 |
OSETNIK, skrzyżowanie na skraju miejscowości
| 22,1 | 33,8 |
latarnia morska Stilo | 22,8 | 33,1 |
d. nautofon, wejście na plażę STILO 51 | 23,8 | 32,1 |
wejście na plażę STILO 50
| 25,2 | 30,7 |
wejście na plażę SŁAJSZEWO 48
| 27,6 | 28,3 |
wejście na plażę SŁAJSZEWO 47, plaża | 29,3 | 26,6 |
wejście na plażę LUBIATOWO 46 | 30,0 | 26,6 |
Lubiatowo, plaża (wejście 44) | 30,8 | 25,1 |
Jez. Kopalińskie, brzeg płn. | 32,1 | 23,8 |
LUBIATOWO, skrzyżowanie | 34,4 | 21,5 |
Leśnictwo Szklana Huta | 35,8 | 20,1 |
SZKLANA HUTA, stanica Róża Wiatrów | 38,8 | 17,1 |
Rezerwat Babnica | 41,2 | 14,7 |
jeziorko Babnica
| 41,8 | 14,1 |
BIAŁOGóRA, rozdroże koło leśniczówki | 42,4 | 13,5 |
rezerwat Białogóra | 43,1 | 12,8 |
BIAŁOGóRA, stadnina
| 44,6 | 11,3 |
Białogórskie bagno, parking leśny | 46,2 | 9,7 |
Las [Wierzchuciński], skrzyżowanie
| 47,4 | 8,5 |
Piaśnica, mostek | 50,4 | 5,5 |
DĘBKI, zakręt | 50,5 | 5,4 |
WYBUDOWANIE ŻARNOWIECKIE | 54,2 | 1,7 |
Karwianka, most
| 54,3 | 1,6 |
Żarnowiec | 55,9 | 0,0 |
Opis przebiegu
Szlak Bałtycki (gdański odcinek czerwonego szlaku Nadmorskiego) rozpoczyna się w Łebie na rondku w rejonie stacji kolejowej PKP
(km 0,0) . Stąd prowadzi na wschód ulicą 11 Listopada. Po 250 m wychodzi na ul. Kościuszki, główną ulicę w
Łebie, skręca w lewo a po dalszych 100 m przed pocztą w prawo. Wąską uliczką Pocztową dochodzi nad kanał Chełst a następnie wiedzie wzdłuż
jego południowego brzegu chodnikiem potem wałem aż do mostu drogi do Lęborka. Przechodzi na drugą stronę ulicy (Aleja Świętego Jakuba) i prowadzi w tym samym
kierunku droga gruntową biegnąca wzdłuż wału. Na rozdrożu szlak skręca w lewo w ścieżkę do mostku na przedłużeniu ul. Dojazdowej
. Tutaj nie korzystając z mostku szlak skręca na południe i prowadzi teraz drogą wzdłuż ośrodka Milicz w
Nowęcinie. Za kanałem (następny mostek) wiedzie dalej tą samą drogą w tym samym kierunku mając po lewej stronie zalesiony brzeg jeziora
Sarbsko. Idzie w ten sposób drogą - ulicą Jeziorną w Nowęcinie a po zakręcie w prawo wychodzi na ulicę Łebską, czyli szosę łączącą wieś
z Łebą (km 3,0). Po lewej znajduje się dawny pałac - teraz hotel Soplica . Szlak idzie prosto wzdłuż ogrodzenia
pałacu razem z napotkanymi szlakami zielonym i niebieskim. Mija po drodze ulicę św, Huberta, z której można zobaczyć dawne zabudowania gospodarcze mieszczące
obecnie stajnie i ośrodki jeździeckie, skręca w lewo w ulicę Lipową (rozstając się ze szlakiem zielonym) a po około 300 m - w Letniskową. W końcu wychodzi na
drogę potem ścieżkę prowadzącą w kierunku wschodnim wzdłuż nieco oddalonego południowego brzegu Sarbska. Tak po około 1,5 km dochodzi do niezbyt szerokiego
kanału (odnoga Kanału Nowęcińskiego), dalej idzie w prawo wzdłuż niego w kierunku prawie południowym do drogi poprzecznej i wybudowań Nowęcina. Tu szlak przekracza
rów, idzie około 500 m drogą tą na wschód a potem za kolejnymi zabudowaniami wraca na wcześniejszą ścieżkę obchodzącą jezioro. Teraz wzdłuż jego brzegów wiedzie
kolejne około 1,5 km i po dojściu do rowu skręca w prawo, by w pobliżu zabudowań Przybrzeża wyjść na drogę gruntową z Nowęcina do Sarbska (km 9,3).
Drogą tą prowadzi na wschód a potem, po jej zakręcie, dalej nią na południowy-wschód i do miejscowości Sarbsko oraz szosy w tej wsi (10,6). W Sarbsku
szlak idzie napotkaną szosą w kierunku wschodnim i po 2,5 km po dojściu do Ulinii, na jej obrzeżach, na skrzyżowaniu, na którym szosa skręca w prawo
(na wprost do Dymnicy) udaje się w lewo (km 13,3). Przecina w ten sposób miejscowość, trochę krętą trasą mijając po drodze dawny pałac
, zabudowania gospodarcze dawnego majątku (później PGR) i ładne okazy drzew
. W końcu szlak wychodzi na drogę prostopadłą prowadzącą zdecydowanie na północ i nią najpierw przez przydrożne laski potem
przez łąki dochodzi nad kanał Chełst . Przekracza go mostem (km 15,6), idzie wzdłuż kanału prawie 400 m, potem po odejściu
od niego w prawo pokonuje kolejny kanał i wkracza na teren
rezerwatu przyrody Mierzeja Serbska.
W tym rejonie znajduje się parking i szlaban zamykający wjazd na teren rezerwatu. Po dojściu do drogi poprzecznej szlak skręca w prawo i idzie na wschód. Wcześniejsza
droga może doprowadzić (po ok. 1 km) na plażę nadmorską. Teraz nastąpi długi odcinek szlaku wykorzystujący drogę biegnącą na granicy wydm i lasków nadmorskich oraz łąk
i torfowisk położonych nad Chełstem. Po około 3 kilometrach szlak dociera do Osetnika. Wydostaje się na wyraźniejszą drogę i dochodzi do parkingu wśród
kępy drzew na skraju miejscowości, tworzonej głównie przez zabudowę związaną z latarnią. Tu przy zespole stuletnich budynków skręca zdecydowanie w lewo (km 19,4), by
lekko wznoszącą się ścieżką przez sosnowy las doprowadzić do latarni Stilo (km 20,1) . Od latarni szlak
idzie ścieżką w kierunku północno-wschodnim i dochodzi do drogi, którą udaje się w lewo zdecydowanie w kierunku morza. W jego pobliżu (ok. 200 m) przy ruinach dawnej
murowanej wieży nautofonu oraz przed wejściem na plażę (Stilo 51) (km 21,1) skręca w prawo (Wariant trasy 1 - plażą
w rejonie latarni Stilo) i teraz będzie prowadzić równolegle do brzegu. Ścieżka, którą wykorzystuje szlak, wiedzie przez teren wydmowy porośnięty skarłowaciałymi
sosnami pozwalając niekiedy dojrzeć morze, lub nad nie dojść. Jest to możliwe choćby po około 1,4 km, gdy szlak podejdzie bliżej morza i minie kolejne wejście na plażę
(Stilo 50) (km 22,5). Po około 2 km dalszej dość jednorodnej trasy znaki wyprowadzają na żużlową drogę, która oddala się od brzegu morskiego wchodząc jednocześnie w partię
starego lasu sosnowego. Po przejściu około 1 km szlak gwałtownie skręca w lewo i powraca do brzegu morza. Wkrótce wejściem nr 47 (km 26,6) wydostaje się na plażę i nią
podąży w kierunku wschodnim. Niespełna kilometr dalej na kolejnym wejściu pozostawia plażę i teraz nadbrzeżną ścieżką kontynuuje swój bieg na wschód. Za zabudowaniami
letniskowymi, przy ośrodku wypoczynkowym Wiktoria w Lubiatowie i jednocześnie w pobliżu wejścia 44 na plażę (km 28,1) szlak skręca w prawo, pozostawiając drogę, która
obok przyplażowych zabudowań gastronomicznych prowadzi na parking leśny.Teraz wychodzi na jednokierunkową drogę z betonowej kostki z Lubiatowa przez tereny przyplażowe do Kopalina.
Wiedzie ścieżką przy niej w kierunku Kopalina. Po około 1,2 km mijając do drodze miejsce wypoczynkowe dochodzi do Jeziora Kopalińskiego (km 29,4)
i obok którego znajduje się kolejne miejsce odpoczynku. Tu skręca w lewo, by dalej podążać w kierunku wschodnim. Po 600 m powraca na drogą żużlową i skrajem lasu zbliża się do
Lubiatowa. Szlak mija pole namiotowe, pojedyncze domki letniskowe, przecina drogę gruntową z Kopalina i zaraz potem wychodzi na koniec drogi asfaltowej
z centrum Lubiatowa. Dalej prosto droga, już gruntowa, prowadzi na północ nad samo morze. Szlak idzie natomiast nią w prawo wśród zabudowy o charakterze letniskowym
rozrzuconej po obu stronach szosy (ul. Bałtycka) i po około 1,2 km osiąga skrzyżowanie (km 31,7). W prawo prowadzi szosa do Kopalina i Choczewa, przy której na rozdrożu
znajduje się przystanek PKS a w pobliżu dawny dwór . Szlak prowadzi dalej prosto najpierw drogą gruntową wśród zabudowy o charakterze
letniskowym (ulica Brzozowa), później leśnymi drogami w kierunku wschodnim. Po około 1 km wychodzi na wyraźny leśny trakt, na którym skręca w lewo i po 200 m dociera do
leśniczówki Szklana Huta (km 33,1) , przy której znajduje się obiekt turystyczno-rekreacyjny Chabaziówka.
Wokół leśniczówki przebiega też
ścieżka przyrodniczo - leśna Szklana Huta, na trasę której szlak czerwony natrafił już nieco wcześniej. Przy leśniczówce szlak skręca ostrym łukiem w prawo,
po 150 m dochodzi do skraju lasu, a potem przy szkółce - do rozdroża. Stąd udaje się w lewo skos, w kierunku północnym z lekkim odchyleniem na wschód. Leśna trasa stopniowo
przybiera kierunek coraz bardziej wschodni i szlak wychodzi na drogę, na której skręca w lewo. Po około 300 m dochodzi do skrzyżowania z szerokim traktem z Osiek Lęborskich;
w tym rejonie latem rozbijanych jest wiele obozów. Stąd udaje się w kierunku północnym do Osieczek (Szklanej Huty), gdzie znajduje się
harcerska baza letniego wypoczynku - stanica Róża Wiatrów (km 36,1). Nie wchodząc na jej teren skręca w prawo i podąża na wschód skrajem wydm
. Od bazy towarzyszy mu czerwona trasa Nordic Walking -NW, którą jednakże po niespełna kilometrze zostawia odchodząc
na rozdrożu w lewo, prawie na północ. Piaszczystą a miejscami trawiastą lekko wijącą się drogą szlak po ponad 2 km dochodzi na ich wysunięty w kierunku wschodnim cypel
z kulminującą Białogardą i tym samym do granicy rezerwatu Babnica (km 38,5). Na ostatnim
odcinku droga przyjmuje kierunek niemal północny i kolejne 400 m szlak tak wiedzie do drogi prostopadłej, na której skręca w prawo. Teraz będzie podążał w kierunku wschodnim
i wkrótce minąwszy jeziorko Babnica (km 39,1) , a przy nim miejsce odpoczynkowe z altaną, schodzi na drogę ukośną, którą wkracza na teren Białogóry. Po 600 m droga
ta, a w zasadzie już ulica (Harcerska), doprowadza do asfaltowej ulicy Morskiej (km 39,7) w pobliżu leśniczówki (leśn. Białogóra). Ulicą Morską można w prawo dojść do centrum
miejscowości i przystanku PKS. Szlak natomiast idzie w lewo na północ (droga na plażę) ale po 200 m na skraju dużego parkingu skręca w prawo i wchodzi w las a tym samym na
teren Nadmorskiego Parku Krajobrazowego. Teraz nastąpi krótki odcinek leśny skrajem
rezerwatu przyrody Białogóra (km 40,4).
Po pojściu do drogi - ulicy Plażowej i szlak wychodzi ponownie na teren Białogóry a potem na szeroki trakt (ulica Bałtycka). Idąc w lewo dochodzi do zabudowań stadniny koni
oraz rezydencji myśliwskiej (km 41,9). Po kilometrze takiej drogi, na tym odcinku znacznie poszerzonej i utwardzonej, i szlak dociera do leśnego parkingu (km 43,5).
Z miejsca tego w kierunku północnym prowadzi droga dojściowa na plażę. Szlak idzie dalej cały czas w kierunku wschodnim z lekkim odchyleniem na północ i dlatego stopniowo
zbliża się do brzegu morskiego. Po około 900 m szlak schodzi z tej płytowej drogi w prawo i wkrótce dochodzi do leśnego skrzyżowania (km 44,7). Droga w lewo prowadzi nad morze,
w prawo na skraj łąk Wierzchucińskich Błot (Wariant trasy 2 - plażą do ujścia Piaśnicy). Stąd po dalszych 3 km szlak drogą gruntową dochodzi do mostu na rzece
Piaśnicy w odległości około 300 m od jej ujścia do morza (km 47,7) . W lewo prowadzi wejście na plażę "Wierzchucino 25".
Tuż przed mostem po prawej stronie znajduje się pamiątkowy obelisk - zrekonstruowany kamień graniczny (określany jako Kamień Wersalski) nawiązujący do istniejącej tu w okresie międzywojennym granicy Polski. Po przejściu mostu dalej prosto można
dojść do centrum Dębek oddalonych stąd około 1,5 km. Szlak skręca ostro w prawo (km 47,8) i podąża na południe. Po kilkuset metrach na jego trasie jest
przepompownia i kanał, a wcześniej droga w lewo (ul. Zakonna), która można dojść do dość bliskiej kaplicy. Szlak przechodzi mostem na kanale i drogą żwirową prowadzi w kierunku Żarnowca. Idąc przez Łąki Dębkowskie
po około 1 km mija następny most na kanale wpadającym do Piaśnicy. Tu wychodzi z Nadmorskiego Parku Krajobrazowego.
Drogą wzdłuż Piaśnicy - teraz już przez Łąki Żarnowieckie - szlak po około 2,5 km dochodzi do skrzyżowania dróg w rejonie Wybudowania Żarnowieckiego
(km 51,5). Kieruje się w lewo, przekracza Karwiankę (km 51,6) i po około 1,5 km osiąga Żarnowiec. Na skraju wsi z lewej strony
dobija szlak zielony Puszczy Darżlubskiej z Krokowej. Po 100 m oba szlaki doprowadzają do zabudowań klasztornych
a 50 m dalej już przy samym kościele dochodzą do drogi asfaltowej Wierzchucino - Krokowa. Tu szlak czerwony kończy swój
bieg (km 53,2), natomiast zielony podąża dalej do Wejherowa.
Szczegółowe mapy
Ślad szlaku GPX
Ślad szlaku KML
Szczegółowa trasa szlaku na mapie turystycznej (mapa-turystyczna.pl)
Komunikaty i informacje
Komunikacja
KOMUNIKACJA czyli jak dostać się na szlak możliwości dojazdu środkami transportu publicznego
| KOMUNIKACJA AUTOBUSOWA:
Szlak przebiega na obszarach działania dwóch lokalnych przewoźników autobusowych: PPKS w Słupsku (w zachodniej części) i PKS Wejherowo (we wschodniej części). Głównym węzłem komunikacyjnym na szlaku jest Łeba, posiadająca oprócz połączeń lokalnych także całoroczne i sezonowe kursy autobusowe do wielu miejscowości w kraju. Dodatkowo do Lęborka można dostać się z Łeby licznymi pojazdami (najczęściej busami) przewoźników prywatnych, lecz ich funkcjonowanie zostanie pominięte w opisie z uwagi na kursowanie poza ustalonym rozkładem jazdy. Ciekawym jest fakt konkurowania ze sobą, na trasie Łeba - Lębork, kolei i komunikacji lokalnej PPKS w Słupsku. Na tej trasie przy przejeździe koleją obowiązuje taryfa promocyjna. Podobna taryfa obowiązuje w pojazdach PPKS w Słupsku, ale tylko w kursach tzw. "Niebieskiej Linii" (pojazdy są odpowiednio oznaczone). Wschodnia część szlaku przebiega przez małe miejscowości posiadające maksymalnie kilkanaście kursów na dobę w dni powszednie i kilka w dni wolne od pracy. Na obszarze działania PKS Wejherowo (od Lubiatowa na wschód) uruchamiane są w sezonie dodatkowe kursy, najczęściej do Wejherowa, Pucka i czasami do Gdyni). Podstawowe informacje na temat podróży autobusami (cen biletów, rozkładów jazdy) można znaleźć na stronach internetowych obu przewoźników: http://www.pks.slupsk.pl oraz http://www.pksw.pl KOMUNIKACJA KOLEJOWA:
W Łebie (jedynej miejscowości na szlaku z koleją) znajduje się stacja kolejowa, na której kończą bieg pociągi pozasezonowe, relacji Lębork - Łeba - Lębork. Wieczorem ostatni kurs realizowany jest z Łeby aż do Gdyni. W sezonie do Łeby dostać się można także z południa kraju. Na trasie Lębork - Łeba pociągi kursują przez cały dzień, jednak ich sezonowa liczba w stosunku do pozasezonowej jest większa o ok. 50 %. Cały czas, jednak PKP Przewozy Regionalne, mimo wprowadzenia na tę linię autobusu szynowego, dążą do zawieszenia przewozów na tej linii.
INFORMACJE:
Jeśli przy danej miejscowości nie będzie odwołania do strony internetowej z rozkładem to połączenie najlepiej znaleźć w serwisach: http://www.pkp.pl i http://www.rozklady.com.pl PKS - komunikacja regionalna, PKP - komunikacja kolejowa |
| PODSTAWOWA | ŁEBA | km szlaku 0,0/50,9 | PKP: ŁEBA > przyjazdy i odjazdy PKS: ŁEBA, dworzec | NOWĘCIN | km szlaku 3,0/47,9 | PKS: NOWĘCIN (linia Nowęcin - Łeba / Lębork) | SARBSK | km szlaku 10,2/40,7 | PKS: SARBSK (linia Łeba - Puck) | ULINIA | km szlaku 12,6/38,3 | PKS: ULINIA (linia Łeba - Puck) | LUBIATOWO | km szlaku 30,0/20,9 | PKS: LUBIATOWO (linia Choczewo - Kopalino) | BIAŁOGóRA | km szlaku 38,0/12,9 | PKS: BIAŁOGóRA (linia Wierzchucino - Białogóra) | ŻARNOWIEC | km szlaku 50,9/0,0 | PKS: ŻARNOWIEC (linia Wierzchucino - Puck) | POMOCNICZA | PUNKT NA SZLAKU | INFORMACJE O KOMUNIKACJI | INFORMACJE O DOJŚCIU NA SZLAK | SASINO | PKS: SASINO (linia Sasino - Choczewo) | ok. 4 km na południe od szlaku (Osetnik; km szlaku 18,1/32,8) | DĘBKI | PKS: DĘBKI (linia Dębki - Krokowa) | ok. 2 km na wschód od szlaku (Dębki, zakręt; km szlaku 45,5/5,4) |
Odejścia i warianty trasy
Wariant 1 - plażą w rejonie latarni STILO (1,5 km)
Od ruin murowanej wieży dawnego nautofonu (buczka przeciwmgłowego) i wejścia na plażę oznaczonego jako „Stilo 51” (km 21,1 szlaku) można pójść zamiast wydmową trasą szlaku to bezpośrednio brzegiem morza i jego piaszczystą plażą. Zatem w tym miejscu wzmiankowanym przejściem należy idąc dalej prosto zejść nad morze (tu natrafia się na będący praktycznie już w wodzie fundament pierwotnego - zbudowanego równocześnie z latarnią tj w 1905 roku - buczka /rogu/ przeciwmgłowego zlikwidowanego najprawdopodobniej w roku 1951, jego stalowa konstrukcja została wykorzystana do latarni w Jastarni) i pójść w prawo, a po około 1,4 km wrócić na szlak (km 22,5), schodząc z plaży kolejnym przejściem „Stilo 50”. Natrafiwszy na drogę ze znakami szlaku dalej, w kierunku Żarnowca, należy iść na wschód czyli w lewo.
Wariant 2 - plażą do ujścia Piaśnicy (3,5 km)
Leśną trasę od skrzyżowania na 43,9 km szlaku do skraju Dębek a ściślej do mostku na Piaśnicy można zastąpić wędrówką plażą. Zatem od tego miejsca należy pójść w lewo na północ najpierw drogą a po minięciu wypłaszczenia ścieżką przez wydmy dojść do plaży wykorzystując wejście „Wierzchucino 29”. Następnie podąża się plażą w prawo około 2,7 km aż dojdzie się do Piaśnicy, która nieopodal ma swoje zmienne ujście. W początkowym odcinku plażowym, wędrując latem, należy mieć na uwadze fakt, że ten fragment plaży upodobali sobie naturyści. W rejonie Piaśnicy należy iść w prawo, by korzystając z wejścia na plażę „Wierzchucino 25” po około 200 m dojść do mostku i szlaku (km 46,9). Dalsza trasa w lewo przez mostek.
Fotogaleria
Historia szlaku
Szlak Nadmorski Bałtycki powstał w roku 1995 w ramach realizacji Międzynarodowego Szlaku Pieszego E9 - Nadmorskiego (Wybrzeża). Wówczas to dla wypełnienia luki i zamknięcia trasy wiodącej polskim wybrzeżem wyznakowano szlak między Łebą a Żarnowcem. Był on kontynuacją biegnącego od strony zachodniej do Łeby nadmorskiego szlaku koloru czerwonego. Szlak ten na nowym odcinku (gdańskim) został nazwany szlakiem Bałtyckim, bowiem nazwa nadmorski w województwie gdańskim już była zastosowana (szlak z Krokowej do Juraty).
Ideą szlaku Bałtyckiego było poprowadzenie go jak najbliżej brzegu morskiego, jednakże z uwzględnieniem ewentualnych miejscowości znajdujących się w pobliżu. Wynikało to po części z aspektów komunikacyjnych, bowiem tereny położone na tym odcinku są stosunkowo trudno dostępne. Problemem było przejście wzdłuż jeziora Sarbsko, gdzie nie było zgody na przeprowadzenie go przez rezerwat Mierzeja Sarbska.
Z chwilą powstania województwa pomorskiego poprzedni szlak (Nadmorski słupski) i jego kontynuacja od Łeby (Bałtycki) znalazły się w jednym województwie. W tej sytuacji, by uniknąć dualizmu, czyli nazywania szlaku, co prawda na innych fragmentach, ale różnymi mianami, przy szlaku Bałtyckim pojawiło się określenie Nadmorski. A nazwę istniejącego szlaku z Krokowej do Juraty uzupełniono członem - Zatokowy.
Rozwój turystyki nadmorskiej, rozbudowa miejscowości, zanikanie niektórych dróg i tym podobne zjawiska spowodowały konieczność wprowadzenia korekt przebiegu, których dokonano w 2001 i 2005 roku. Najpierw okazało się, iż utrzymanie obejścia wschodniego krańca jeziora Sarbska ścieżkami wędkarskimi i drogami przez łąki jest niemożliwe, poza tym warto też odwiedzić Ulinię. Później zdecydowano o zmianie przebiegu na odcinku leżącym między, z grubsza rzecz biorąc, leśniczówką Szklana Huta a stadniną w Białogórze, przesuwając szlak bardziej na północ i schodząc z dotychczasowej drogi niezbyt dogodnej dla wędrowców.
Kolejne poprawki oraz zmiany zostały dokonane w roku 2013 i następnie trzy lata później. Najpierw skorygowano trasę w Nowęcinie i koło stadniny w Białogórze, w obu przypadkach by ominąć nieudostępnione lub trudno dostępne odcinki dróg. Ostatnio natomiast ulepszono przebieg szlaku w rejonie Lubiatowa, gdzie w celu uatrakcyjnienia jego trasy oraz poprawy warunków wędrówkowych przeprowadzono go przez lubiatowską plażę.
Informacje techniczne
oznaczenie kodowe szlaku | dawne (do 2001 r.) | GD 05 c | obecne (od 2002 r.) | PM-5-c |
ranga szlaku | międzynarodowy E 9 ( składnik ) |
położenie administracyjne szlaku | miasto Łeba, gmina Wicko, gmina Choczewo, gmina Krokowa |
położenie turystyczne szlaku | szlaki regionu gdańskiego | grupa szlaków Pobrzeża |
administrator terenów leśnych szlaku | Nadleśnictwo Lębork - Leśnictwo Ulinia; Nadleśnictwo Choczewo - Leśnictwa: Kopalino, Sasino, Szklana Huta, Białogóra |
położenie na terenie parków krajobrazowych, narodowych | od Białogóry do Wybudowania Żarnowieckiego na terenie Nadmorskiego Parku Krajobrazowego |
jedn. org. PTTK nadzorująca szlak / opiekun | Pomorskie Porozumienie Oddziałów PTTK w Gdańsku Oddział Regionalny PTTK Gdańsk, ul. Ogarna 72 tel. 58 301 14 88 - Pomorska Komisja Turystyki Pieszej |
ostatnie odnawianie szlaku | 2020:odcinek Osetnik - Lubiatowo |
2021:odcinek Lubiatowo - Żarnowiec |
2022:odcinek Łeba - Osetnik |
wyposażenie szlaku w znaki informacyjne | drogowskazy: Łeba, Nowęcin, Białogóra, Dębki, Żarnowiec (dawniej), Osetnik, Lubiatowo plaża, Lubiatowo (2016) tablice: Żarnowiec, Ulinia (PTTK Słupsk) |
dokumentacja szlaku | projekt szlaku z 1995 r. |
ostatnie zmiany przebiegu | 2001: zmieniony przebieg między jeziorem Sarbsko a kanałem Chełst |
2005: Szklana Huta, stanica harcerska - Rezerwat Białogóra |
2013: zmiana w Nowęcinie (obejście stadniny koni), zmiana na terenie i w sąsiedztwie rezerwatu Białogóra |
2016: zmiana na odcinku: wejście na plażę Słajszewo 47 - zakręt drogi pożarowej nr 55 |
2018: drobna korekta trasy na odcinku Lubiatowo plaża - Jez. Kopalińskie (poprowadzono drogę i ścieżkę pieszo-rowerową) |
2022: zmiana trasy między Sarbskiem a Ulinią (przesunięcie na południe) |
projektowane zmiany przebiegu | zmiana przebiegu w Lubiatowie (częściowe ominięcie ulicy Bałtyckiej) |
inne | szczegółowy przebieg (mapy 1:25 tys.) - OR PTTK Gdańsk; materiały robocze - Podkomisja Szlaków Pomorskiej KTP w Gdańsku |
|