Regiony szlaków pieszych

	Region Gdański
	Region Malborsko-Kwidzyński
	Region Chojnicki
	Region Słupski

Popularne szlaki piesze

	Trójmiejski
	Fortyfikacji Nadmorskich
	Nadmorski Zatokowy
	Nadmorski Bałtycki
	Kaszubski
	Wyspy Sobieszewskiej
	Kartuski
	Wzgórz Szymbarskich

Trasy międzynar. i tematyczne

	Szlak międzynarodowy E9
	Pomorska Bursztynowa Trasa Piesza AMBER
	Szlaki dla osób o szczególnych potrzebach

Inne trasy piesze

	Sopockie Szlaki Spacerowe
	Ścieżki przyrodniczo-leśne

Inne szlaki

	szlaki rowerowe
	szlaki konne

O szlakach

	Statystyka szlakowa
	Waloryzacja szlaków
	Historia szlaków
	Plany rozwojowe szlaków
	Systemy znakowania
	Znakarze

Konkurs

	Bieżące edycje
	Prawidłowe odpowiedzi
	Laureaci i ranking
	Regulamin

Zobacz na szlakach

Szlak NADMORSKI-ZATOKOWY

Szlak NADMORSKI-ZATOKOWY Krokowa-Jurata kolor niebieski długość 54,7 km

Szlak gdańskiego Pobrzeża, przebiegający głównie w północnej części Pobrzeża Kaszubskiego przede wszystkim wzdłuż lub w pobliżu brzegu morskiego Bałtyku. Jest to w zasadzie wyłącznie jego część zatokowa (Zatoka Gdańska i Zatoka Pucka), stąd określenie uściślające w nazwie.

Szlak, w zależności od terenu jakim prowadzi, można podzielić na dwie części. Pierwszy odcinek wiedzie przez krainę nadmorskich kęp i pradolin. Rozewskim można go nazwać od miejsca najznaczniejszego na Jasnym Wybrzeżu.

Rybackim jest fragment drugi, wiodący przez Mierzeję Helską przez wzgląd na mieszkańców tej ziemi, ich zwyczaje i tradycję. Zanim szlak dojdzie na Jasne Wybrzeże, jak bywa nazywany odcinek brzegu od Karwi po Władysławowo ze względu na szerokie piaszczyste plaże, na jego "lądowej" części przejście przez Bielawskie Błota, będące ewenementem na skalę niemal europejską z uwagi na występującą tu roślinność.

Na brzegu natomiast inne osobliwości: rozewska bliza i klif chłapowski z parowem Rudnik (rezerwat "Chłapowska Dolina") czy też Lisim Jarem. Zupełnie wyjątkowa jest wędrówka przez lasy i dawne wioski rybackie Mierzei Helskiej z obecnością Bałtyku po obu stronach drogi. Trasa szlaku znajduje się niemal w całości na terenie Nadmorskiego Parku Krajobrazowego.

Szlak idealnie nadaje się do tego, by w czasie pobytu nad morzem (na wczasach) poznać większy kawałek polskiego wybrzeża. Mimo że nie we wszystkich fragmentach najłatwiejszy do pokonania (odcinek klifu nadmorskiego Jastrzębia Góra - Chłapowo) za to możliwy do podziału w tych partiach na bardzo krótkie części i przez to użyteczny niemal dla wszystkich. Ponieważ szlak przebiega w większej swej części w strefie nadgranicznej, obowiązkowe jest posiadanie dokumentu tożsamości. Ze względu na fakt, iż szlak biegnie niekiedy plażą lub leśnymi nadmorskimi ścieżkami, dostępny dla turystyki rowerowej jest tylko na niektórych fragmentach. W Krokowej łączy się z dwoma szlakami (zielonym Puszczy Darżlubskiej i czarnym Grot Mechowskich) przemierzającymi Kępę Pucką; natomiast we Władysławowie ze szlakiem żółtym Swarzewskim. Na odcinku od Krokowej do Władysławowa stanowi fragment Międzynarodowego Szlaku Pieszego E9.

Przebieg i kilometraż

Opis przebiegu

odcinek rozewski

Szlak zaczyna się w Krokowej na ulicy Kolejowej przy placyku autobusowym (km 0,0), podobnie jak i dwa inne szlaki zielony Puszczy Darżlubskiej i czarny Grot Mechowskich. Stąd szlak niebieski wraz z zielonym idzie wzdłuż cmentarza w kierunku dawnej stacji kolejowej. Szlak niebieski zaraz skręca w prawo w uliczkę Przy Torze i przemyka się między domami, by w końcu dojść do szosy z Pucka. Na szosie skręca w lewo i dochodzi do strumyka (Karwianka), który wyznacza granicę między Krokową a następnymi Minkowicami. Za drogą do Karwi przez Parszczyce - z lewej - (km 0,8) szlak schodzi z szosy na prawo i przecina najstarszą część wsi. Idzie więc ulicą Długą a potem (zakręt w lewo) ulicą Wiejską. Ulica ta kończy się ślepo; szlak wiedzie dalej i przekracza szosę pucką (km 1,3). Teraz przez ponad pół kilometra prowadzi wąską szosą łączącą Minkowice ze Sławoszynem (ul. Kasztanowa), która ciągnie się wzdłuż dawnej linii kolejowej z Krokowej do Pucka, zamienionej teraz na ścieżkę rowerową. Przed boiskiem sportowym szlak skręca w lewo na północ, przecina ścieżkę rowerową i wchodzi w pole; tu rozległy widok na pobliskie Sławoszyno. Skręca następnie na wschód i dociera do tej wsi ul. Łąkową. Przecina ją wykorzystując ul. Słoneczną a następnie - od kapliczki - północną część owalnicy, która stanowi jądro wsi, czyli ulicą Franciszka Żaczka. Na drugim końcu owalnicy, przy zbiorniku szlak przekracza szosę - ul. Szkolną - (km 3,2), która prowadzi na północ do Karwi a dalej do Jastrzębiej Góry. Niebieskie znaki kierują na północny-wschód ulicą Spacerową na sam skraj kępy, do zabudowań, w których niegdyś znajdował się zakład torfowy (km 4,2). Za tymi zabudowaniami szlak skręca w lewo i wchodzi w rozległą połać Bielawskich Błot, pokrytych łąkami, laskami i wrzosowiskami. Dochodzi do lasu i tu kieruje się na wschód. Po około kilometrze dociera do rezerwatu przyrody Bielawa (km 5,8). Teraz następuje zdecydowana zmiana kierunku i szlak podąża na północny-wschód. Przez niecały kilometr prowadzi dalej przez tereny zalesione; potem po prawej pojawia się ogrodzona plantacja borówki amerykańskiej. Z lewej natomiast zaczynają się łąki, stopniowo zastępowane przez pojedyncze działki letniskowe. Budynków zaczyna przybywać; są to wybudowania Sławoszyna, Karwieńskich Błot. Wreszcie szlak wychodzi na zakręt szosy do Karwi (km 7,8). Ta połać to niegdysiejszy Karwieński Dwór. Szlak praktycznie nie korzysta z szosy, bowiem zaraz skręca w prawo wykorzystując żwirową drogę do Ostrowa - ulicę Krokowską. Po 700 m na rozstajach szlak idzie w prawo główną drogą - teraz ulicą Sosnową. Droga z płyt wspina się dość stromo tym samym wprowadzając szlak w las i na Kępę Ostrowską . Leśną drogę wiedzie on jeszcze przez około 400 m, bowiem w rejonie kulminacji kępy (km 8,8) skręca w prawo i krętymi ścieżkami schodzi do podnóża. Wydostaje się na drogę, którą idzie w lewo, zdecydowanie na wschód, najpierw bliżej krawędzi potem wchodząc głębiej w obszar zalesionych tu Bielawskich Błot. Po wyjściu na skraj lasu na rozdrożu szlak skręca w lewo (km 10,3) i wraca na Kępę. Widać stąd dach pobliskiej dawnej leśniczówki Ostrowo, do której można dojść idąc prosto jeszcze 200 m. Od leśniczówki prowadzi ścieżka przyrodnicza przez rezerwaty Bielawskich Błot. Po 300 m szlak wychodzi lasu i wkrótce wkracza do miejscowości Ostrowo mijając liczne tu domy wczasowe, ośrodki wypoczynkowe i pensjonaty. Idzie ulicą Bielawską a potem po zakręcie w prawo, zbliżając się do centrum wsi, ulicą Sosnową. Następnie przecina placyk ze skwerkiem po środku, rodzaj pętli, przy którym znajduje się między innymi przystanek autobusowy i kaplica umieszczona w dawnej szkole (nowy kościół o oryginalnej architekturze znajduje się pod lasem na zachodnim skraju miejscowości), od którego odchodzi w lewo ulica Plażowa (km 11,4), doprowadzająca do szosy nadmorskiej i w pobliże plaży. Szlak podąża dalej na wschód ulicą Zabytkową mijając po drodze ceglaną kapliczkę i zabytkową chałupę. Za ulicą Dożynkową kończy się bardziej zwarta zabudowa Ostrowa i tym samym z lewej strony otwiera się widok na łąki nadmorskie oddzielające kępę od Bałtyku. Po minięciu ulicy Żniwnej a potem rozdroża z krzyżem, szlak podąża nadal skrajem kępy, ale mając po prawej tereny leśne z dość liczną zabudową o charakterze wczasowym. Ciągnie się ona przez najbliższe 1,5 km, jeszcze za skrzyżowanie w Pustkach (km 13,6), z którego odchodzi następne połączenie miejscowości z drogą nadmorską. (Na wysokości Pustek na szosie przystanek PKS - Ostrowo Kolonia, na żądanie). Na Kępie Ostrowskiej szlak pozostanie jeszcze przez najbliższe półtora kilometra - do momentu, gdy za zbiegiem trzech dróg w narożniku lasu zejdzie nad rzekę Czarną i przekroczy betonowym mostem jej uregulowane koryto (km 14,7). Teraz przemierzać będzie Kępę Swarzewską. Droga, która biegnie jej wschodnią krawędzią, wiedzie zaraz na skraj widocznej już od dłuższego czasu Jastrzębiej Góry. Niebieskie znaki prowadzą zatem na północ piaszczystą ulicą Jantarową do przecięcia z ulicą Królewską, czyli szosą nadmorską z Karwi do centrum Władysławowa. Po drodze szlak mija pierwsze obiekty wczasowe Jastrzębiej Góry. Za szosą szlak ulicą Bałtycką prowadzi w kierunku morza. Jednak do niego nie dochodząc skręca w prawo w ulicę Klonową, którą z kolei zaraz opuszcza. Idzie w lewo schodami terenowymi, obok ośrodków, kaplicy a potem przez las wydostaje się na alejkę nadbrzeżną nad urwistym klifem i nią porusza się w prawo do głównej promenady w kurorcie. Szlak teraz skręca w prawo i tym pieszym traktem ponownie podąża na spotkanie z nadmorską szosą. Osiąga ją na skrzyżowaniu jej jako ulicy Rozewskiej z ulicą Pucką czyli drogą do Pucka przez Łebcz (km 16,0). Szlak teraz na krótko wykorzystuje ulicę Rozewską, idzie w lewo zaraz jednak za przecznicą (ul. Słowackiego) skręca w las by dojść do Gwiazdy Północy, obelisku oznaczającego najdalej na północ wysunięty punkt Polski . Stąd prowadzi w prawo ścieżką a następnie alejką wzdłuż brzegu morskiego prawie 2 kilometry przecinając po drodze obniżenie z Rybacką Drogą (km 16,8) , a także dalej Żelazną Drogę. W końcu leśna ścieżka doprowadza do kolejnej drogi poprzecznej, szlak skręca w lewo i biegnącą wstecz trawersem przez nadbrzeżne urwisko trasą wydostaje się na plażę Jasnego Wybrzeża (km 17,8), rozciągającą się u podnóża jastrzębskiego klifu. Pierwszy odcinek wędrówki plażą w kierunku wschodnim będzie dość krótki, bowiem potrwa do najbliższego rozcięcia, którym jest głęboki i wąski parów znany jako Lisi Jar. Szlak wchodzi w głąb jaru i ścieżką wiodąca jego lewym zboczem prowadzi na południe . Z jaru szlak wychodzi na ulicę Rozewską (km 18,7) obok ośrodka Delfin przy obelisku upamiętniającym lądowanie króla Zygmunta III Wazy . Teraz idzie ulicą w lewo w kierunku południowo-wschodnim, by po 500 m dotrzeć do zabudowań Rozewia - prostopadłej ulicy Latarników prowadzącej do starej latarni oraz usytuowanej pod kątem - drogi do latarni rozewskiej. Tą drogą dociera bezpośrednio pod blizę (km 19,6), tu idzie w lewo w kierunku morza. Bezpośrednio na krawędzi klifu skręca w lewo a następnie po 50 m udaje się w dół trawersującą ścieżką przez teren rezerwatu przyrody Przylądek Rozewie nad sam brzeg morza, umocniony tu XIX-wieczną betonową opaską. Kieruje się w prawo do końca kamienno-betonowej opaski i wylotu Parowu Łebskiego a następnie prowadzi kamienistą plażą. Szlak teraz będzie wiódł brzegiem morza w kierunku południowo-wschodnim u podnóża klifu, którego odcinek rozciągający się aż po Władysławowo zwany chłapowskim należy do najwyższych w Polsce. Taką trasą szlak idzie prawie 2,5 km, pozwalając obserwować działalność abrazyjną morza, a także budowę geologiczną klifowego brzegu. Po około 1,2 km za Rozewiem, gdy wysokość klifu wyraźnie wzrasta, mija on kulminację Kępy Swarzewskiej o nazwie Jastrzębia Góra (km 21,8), a niedługo potem wyżłobioną w urwisku głęboką i wąską dolinę - parów Łącznik (km 22,3). Po ponad 700 m na trasie szlaku jest inne, zdecydowanie większe i bardziej znane rozcięcie krawędzi Kępy, którym jest Wąwóz Chłapowski (km 23,0). Szlak skręca w prawo i wchodzi drewnianym pomostem w głąb wąwozu, stanowiącego od 2000 r. rezerwat przyrody Dolina Chłapowska . Idzie w jego górę prawie 500 m aż do nasypu drogi nr 215 (z Władysławowa do Jastrzębiej Góry) zamykającego prześwit wąwozu, ale z dużym przepustem. Dalej szlak przechodzi po drogą i podąża ścieżką dnem wąwozu, aż do jego końca. Tu wychodzi już wśród zabudowy Chłapowa na ulicę Jantarową (km 24,1). Nią udaje się w lewo, by dalej Gospodarską. za zakrętem w lewo koło kościoła w budowie - Poprzeczną i po kolejnym zakręcie w prawo - Gościnną, przeciąć wieś. Następnie szlak wydostaje się na ulicę Władysławowską i nią idąc w lewo a potem wykorzystując kolejną trzecią przecznicę (Piratów) dotrzeć do głównej szosy (droga 215 - Aleja Żeromskiego) - nieopodal przystanek PKS (km 25,4). Teraz niebieskie znaki wprowadzają w znajdujące się naprzeciwko wąskie przejście między ośrodkami wiodące w kierunku morza. Szlak dochodzi do nadbrzeżnej alejki i idzie nią w lewo do żelbetowych schodów, które sprowadzają na plażę . Teraz szlak pobiegnie po raz kolejny plażą u podnóża mocno erodującego klifu chłapowskiego. Po 600 m przy parowie Granicznik (km 26,9) szlak zostawia morze i betonowym traktem wchodzi w głąb lądu a potem wydostaje się na ulicę. Aleją Żeromskiego udaje się w lewo w kierunku Cetniewa. Najbardziej znanym obiektem tej połaci Władysławowa jest Centralny Ośrodek Sportu Ośrodek Przygotowań Olimpijskich, który ciągnie przez najbliższe 400 m po lewej stronie (km 27,2). Zaraz za ośrodkiem szlak skręca w lewo w ulicę Sportową, a potem w prawo w pierwszą przecznicę - ulicę Obrońców Helu. Doprowadza ona do szerokiej promenady - Alei Gwiazd Sportu (km 27,8). Tutaj szlak skręca w prawo, z lewej widać rzeźbę - kompozycję przestrzenną Koronę Himalajów. upamiętniającą osiągnięcia polskich himalaistów. Teraz szlak wychodzi na ulicę Merklejna i natrafia na znajdujący się z prawej nieco w głębi jeden z najciekawszych obiektów Władysławowa - kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP . Ulicą Merklejna szlak dociera do ulicy Morskiej (km 28,1). Na ulicy Morskiej udaje się w kierunku południowym mijając po drodze siedzibę Nadmorskiego Parku Krajobrazowego (wchodzącego w skład Pomorskiego Zespołu Parków Krajobrazowych) i dwa zabytkowe obiekty Hallerówkę i Błękitny Domek. Idzie Morską krótko, bowiem po dojściu do ulicy Błękitnej Armii skręca w lewo, przekracza tory i ulicą Towarową dociera do władysławowskiej stacji kolejowej, gdzie kończy swój odcinek rozewski (km 28,5). Tu znajduje się początek szlaku żółtego Swarzewskiego do Pucka.

Komunikaty i informacje

• Komunikat nr 72 - o zamknięciu fragmentu szlaku Nadmorskiego Zatokowego w Rozewiu
• informacja nr 241 - o pracach znakarskich w roku 2023
• informacja nr 234 - o wycieczce na szlaku Nadmorskim Zatokowym
• Informacja nr 149 - o wycieczce na szlaku Nadmorskim Zatokowym
• Informacja nr 108 - o wycieczce do latarni morskiej na Rozewiu.
• Informacja nr 101 - o zmianach  na szlaku  Nadmorskim Zatokowym.
• Informacja nr 25 - o zmianie przebiegu szlaku Nadmorskiego Zatokowego.
• Informacja nr 2 - o zmianie - rozszerzeniu nazw szlaków: niebieskiego Krokowa - Jurata i czerwonego Łeba - Żarnowiec.

Fotogaleria

odcinek rozewski	odcinek rybacki

Historia szlaku

Idea poprowadzenia na wybrzeżu gdańskim znakowanego szlaku brzegiem pełnego morza zrodziła się ponad 40 lat temu. Początkowo dotyczyła ona wyłącznie Mierzei Helskiej jako najbardziej atrakcyjnego i najchętniej odwiedzanego jego odcinka. Z inicjatywą wytyczenia szlaku „rybackiego”, który by wiązał wiele morskich – rybackich elementów mierzei, a także chronił jej obszar przez nieskanalizowanym lawinowym ruchem turystycznym wystąpił na łamach prasy w 1973 roku Roman Klim, reprezentując Muzeum Rybołówstwa w Helu, placówkę, która była tematycznie zainteresowana takim szlakiem. W efekcie szlak taki – z Władysławowa do Juraty, powstał, trochę nieformalnie, przy wybitnym udziale działającego wówczas w Helu Klubu Ochrony Środowiska „Międzymorze”. Wytyczono go w roku 1975 trasą zbliżoną w zarysach do obecnej, znacząc kolorem niebieskim jako najbardziej kojarzącym się z morzem. Szlak nieco zaniedbany na początku lat osiemdziesiątych został w roku 1983 z inicjatywy Zarządu nowo utworzonego Nadmorskiego Parku Krajobrazowego odrestaurowany przez PTTK w korzystniejszym, poprawionym przebiegu (zwłaszcza na terenie miejscowości), a następnie na wniosek także NPK przedłużony w kierunku zachodnim. Zgodnie z koncepcją Wojewódzkiej Komisji Turystyki Pieszej PTTK w Gdańsku szlak doprowadzono do węzła szlaków w Krokowej tworząc nową trasę o nazwie szlak Nadmorski z odcinkami wschodnim Rybackim i zachodnim Rozewskim. Dokumentacja szlaku opracowana i uzgodniona w latach 1985 - 86 pozwoliła na jego wyznakowanie w terenie i zagospodarowanie w elementy informacyjne w latach 1987 – 1988. W roku 1990 odnowiono część Rybacką szlaku wprowadzając dalsze niewielkie zmiany jego przebiegu między Chałupami a Kuźnicą wynikające z katastrofalnego stanu pełnomorskiego brzegu mierzei. Nota bene takie drobne korekty przebiegu na terenie Mierzei Helskiej, są praktycznie na „porządku dziennym”. W następnych latach dokonywano dalszych niewielkich zmian jego przebiegu, dostosowując do zmieniających się realiów i warunków topograficznych. W 1999 roku z uwagi na silną abrazję klifu w Jastrzębiej Górze odsunięto szlak bardziej na południe. W Krokowej natomiast zmieniono miejsce początku szlaku w związku z przeniesieniem całego ich węzła na przystanek autobusowy, co było spowodowane likwidacją połączeń kolejowych. Do zmian przebiegu szlaku w Rozewiu doszło w roku 2007, a to ze względu zarówno na zniszczenie jak i zamknięcie (z uwagi na zabudowę) niektórych ścieżek nadmorskich i starych przejść. Także w roku 2007 poprowadzono inaczej szlak w Chłapowie, przeprowadzając go przez cały Wąwóz Chłapowski  i starą część wsi.

Informacje techniczne

Wszelkie prawa zastrzezone © 2024 PTTK - Znakowane Szlaki Turystyczne Województwa Pomorskiego

Realizacja: 4mpproject.pl